دياق سپر خودرو ها در سرعت هاي پايين نقش مهمي در تصادفات و جذب انرژي ها در راستاهاي مختلف ايجاد مي كنند لذا نوع ساختار فيزيكي و جنس آنها بسيار قابل توجه است در دياق سپر مورد نظر با توجه به ساختار ويژه و منحصر به فرد خود به صورت ميله هاي متصل به هم با هندسه خاص ، كه باعث شده جذب انرژي را بسيار بالا ببرد. براي اثبات كارايي دياق سپر مورد نظر نمونه ايي از آنرا در ابعاد دياق سپر پرايد ساختيم و آنرا با دستگاه تست ضربه مورد آزمايش قرار داديم همچنين ، دياق اصلي سپر پرايد را هم با همان دستگاه و همان شرايط مورد آزمايش قرار داديم و نتايج برتري فوق العاده دياق سپر مورد نظر را در جذب انرژي به نمايش گذاشت.( تمامي عكس ها و نمودارهاي آن در قسمت شرح اختراع موجود مي باشد) لازم به ذكر است كه اين دياق سپر نسبت به هر خودرويي ميزان ارتجاع و همچنين ابعاد و اندازه آن تغيير مي يابد و نمونه اي كه ساخته شده نسبت به خودروي پرايد مي باشد.

امروزه بحث تست ضربه و تصادفات در انواع خودروها و قطعات آن بسيار حائز اهميت مي باشد تا بتوان خودروي كاملا ايمني را توليد نمود .يكي از مهمترين قسمت ها در تصادفات سرعت پايين در خودروها سپر آنها مي باشد لذا دستگاه تست ضربه ساخته شده ، مخصوص سپر است و سازه آن طوري طراحي شده كه به صورت دقيق ضربه به سپر خودرو ها را در راستاهاي مختلف شبيه سازي مي كند از طرفي سنسور و همچنين inter face دستگاه وقطعات مكانيكي كاملا طراحي و ساخته شده است و داراي قابليت تست در سرعت ها و شرايط مختلف مي باشد.

خلاصه افزايش سطح فعال پوشش پلاتين نقشي موثري در افزايش فعاليت كاتاليستي پوشش هاي مزبور دارد. يكي از روش هاي افزايش اين سطح، ارتقا،مورفولوژي پوشش به ساختار نانو مي باشد. در اين اخترع از فرآيند آبكاري پالسي بدين منظور استفاده شد. از محلول آبكاري Q , براي ايجاد پوشش پلاتين بر روي نيوبيوم استفاده شد. فرآيند آبكاري پالسي در فركانس هاي 2/5,5,7/5,15,30,60,90 Hz در چرخه كاري 10% ، 30%، 50% در دانسيته جريان هاي 3, 6, 9 mA/cn3 و در دماهاي 87, 92, 97 C انجام شد. پس از دست يابي به نمونه هاي پوشش، مطالعات ولتامتري چرخه اي، AFM ,SEM و زبري سنجي بر روي آنها انجام گرفت. بررسي ها نشان داد كه شرايط بهينه براي دست يابي به پوشش پلاتين نانو ساختار عبارتند از: فركانس l5Hz , چرخه كاري 30%: دانسيته جريان 2mA/cm6 و دما ºC92 . فرآيند آبكاري پالسي توانست مورفولوژي سطح را به سمت مخروط هاي مرتفع و نوك تيز با پهناي كمتر از 100nm ارتقا، دهد كه در مجموع سطح ويژه بالاتري نسبت به سطح مورفولوژي پلاتين در حالت نيم كره ايجاد خواهد كرد. به علاوه، ترك هاي موجود در پوشش در اين روش نسبت به فرآيند آبكاري با جريان مستفيم داراي عرض كمتري مي باشند.